علت شلوار درآوردن کودک و راهکارهای حل این مشکل
وقتی بچه‌ها از پوشیدن لباس‌های خاصی امتناع می‌کنند و یا لباسی که در تن دارند به خصوص شلوار خود را درمی آورند،
ممکن است به نظر برسد که آنها لجباز و یک دنده هستند.
اما علت شلوار درآوردن کودک ممکن است از سر لجبازی نباشد.
برخی از بچه ها آنقدر نسبت به برخی لباس ها حساس هستند که نمی توانند پوشیدن آنها را تحمل کنند.
علت شلوار درآوردن کودک، به هر دلیلی که باشد، می‌تواند ناامیدکننده باشد و ندانید که باید چه کاری انجام دهید، تا کودک این کار را ترک کند.
خبر خوب این است که راه های زیادی برای کمک وجود دارد.
ابتدا سعی کنید عصبانیت و ناامیدی خود را نشان ندهید.
افزودن احساساتِ بیشتر به موقعیت، احتمالا آن را بدتر می کند.
نکته کلیدی این است که روی راه حل ها تمرکز کنید و به بچه ها اجازه دهید بدانند که با آنها روی این مسئله، کار خواهید کرد.
هنگامی که بچه ها واکنش های شدیدی به برخی لباس ها نشان می دهند، دعوا کردن با آنها می تواند برایشان بسیار استرس زا باشد.
اما چرا این اتفاق می افتد و علت شلوار درآوردن کودک چیست؟
برخی از کودکان نسبت به احساساتی که از طریق حواس به دست می‌آیند بسیار حساس هستند.
بوها، مزه‌ها، سر و صدا، نور و لامسه.
آنها سعی می کنند از چیزهایی که غیرقابل تحمل می دانند اجتناب کنند.
برای برخی، این شامل انواع خاصی از لباس، ملافه، یا چیزهای دیگری است که با پوست آنها تماس دارد.
بهترین راه برای رسیدگی به علت شلوار درآوردن کودک این است که دقیقا متوجه شوید که چه نوع شلوار از چه جنسی،
برای بچه ها غیرقابل تحمل است.
آیا شلواری خارش ایجاد می کند؟ شلوارهای سنگین زمستانی؟ شلوار زیپ دار و دکمه دار؟
هنگامی که می دانید بچه ها به چه لباسی واکنش نشان می دهند، می توانید از خرید لباس هایی که ناراحت کننده هستند، اجتناب کنید.
مقاله مرتبط: نکات کلیدی در انتخاب مدل لباس کودک
به کودک خود حق انتخاب بدهید!
بچه‌هایی که طبیعت سرسختی دارند، دوست دارند که مسئول خودشان باشند.
به آنها فرصت های زیادی بدهید تا بر زندگی خود تسلط داشته باشند.
اجازه دهید مثلا خودشان انتخاب کنند چه چیزی بپوشند، از کدام رنگ لباس یا اسباب بازی استفاده کنند، یا از کدام تاب در پارک استفاده کنند.
شما نمی‌توانید فقط «قانون وضع کنید»، زیرا این کار، فقط باعث عصبانیت و سرکشی بیشتر کودک میشود.
اما به خاطر داشته باشید، شما می توانید راهکارهایی را ارائه دهید که به هر صورت منجر به تصمیم گیری های خوبی می شود.
به عنوان مثال، وقتی بیرون هوا سرد است، از کودک خود بپرسید که آیا می‌خواهد شلوار بافت صورتی بپوشد یا آبی، بنابراین هر تصمیمی که بگیرد، در نهایت چیزی می‌پوشد که او را گرم نگه دارد.
علت شلوار درآوردن کودک و رفتار درست در این موقعیت
گاهی «لجاجت» و علت شلوار درآوردن کودک واقعا از روی لجبازی نیست.
شاید واقعا اذیت میشود. پس نفس عمیق بکشید، سوال بپرسید و به آنچه فرزندتان می گوید گوش دهید.
این کار ممکن است کلید کشف آنچه در زیر رفتار آنها پنهان است باشد.
البته در حالی که می‌خواهید به فرزندانتان اجازه دهید خودشان باشند و خودشان انتخاب‌های فردی داشته باشند،
باید سخت گیری هایی هم داشته باشید.
برخورد با کودکان لجباز برای والدین چالش برانگیز است.
برخی از والدین ناخواسته با تسلیم شدن در برابر عصبانیت کودکان، یک دندگی و لجبازی را در کودکان تقویت می کنند.
بهترین راه برای برخورد با یک کودک لجباز این است که به او نشان دهید که رفتارش جواب نمی دهد.
در عوض برای نتیجه مطلوب به رفتار خوب آنها توجه کرده و تشویقشان کنید.
البته دقت داشته باشید که هر کودکی که از لباس پوشیدن امتناع می ورزد یا شلوار خود را درمی آورد، لجباز نیست.
دلیل لجبازی کودکان
این مهم است که قبل از هر اقدام قوی متوجه شوید که آیا کودک شما لجباز است یا واقعا به برخی لباس ها حساسیت دارد.
کودکان اغلب بسیار باهوش و خلاق هستند.
آنها عقایدی دارند و “انجام دهنده” هستند. از سوی دیگر، کودکان لجباز به عقاید خود پایبند هستند و حاضر نیستند به آنچه شما می گویید گوش دهند.
در اینجا چند ویژگی دیگر وجود دارد که کودکان لجباز ممکن است نشان دهند:
آنها نیاز شدیدی به تایید و شنیده شدن دارند. بنابراین ممکن است اغلب بخواهند با این کار توجه شما را جلب کنند.
آنها ممکن است تمایل شدیدی به مستقل شدن و حق انتخاب، داشته باشند.
همه کودکان گاهی عصبانی و بهانه گیر می شوند، اما کودک لجباز ممکن است این کار را بیشتر انجام دهد.
ارتباط با کودک، یک خیابان دو طرفه است.
اگر می‌خواهید فرزندتان به حرف‌های شما گوش کند، ابتدا باید مایل باشید که به حرف‌های او گوش دهید.
کودکان لجباز ممکن است نظرات تاکیدی و تمایل به بحث و جدل داشته باشند.
اگر احساس کنند صدایشان شنیده نمی شود ممکن است سرکشی کنند و دست به انجام کارها و حرکاتی نظیر درآوردن شلوار خود کنند.
در بیشتر مواقع، وقتی فرزندتان اصرار دارد کاری را انجام دهد یا انجام ندهد،
گوش دادن به صحبت‌های او و گفت‌وگوی آزاد در مورد چیزی که او را آزار می‌دهد، می‌تواند مانع از این حرکت شود.
